มูลนิธิพุทธสุวัณณภูมิความคิดเปลี่ยนจากนิมิต
ในต้นเดือนมกราคมปี ๒๕๖๓ ข้าพเจ้าได้เกิดนิมิตในภาคเช้าใกล้รุ่ง ปรากฏในนิมิตเป็นภาพที่ข้าพเจ้ากำลังหนีฝูงงูเป็นจำนวนมากและได้วิ่งตามถนนจนถึงม่อนกำพร้า ได้ขึ้นไปบนยอดเขาพบกระท่อมหลังหนึ่งอยู่ข้างบนเขา ในความรู้สึกคิดว่าจะไปหลบซ่อนตัวอยู่ในกระท่อม เพราะฝูงงูก็ตามฉกกัดข้าพเจ้าอยู่ เมื่อข้าพเจ้าเปิดประตูถึงกับตกใจเป็นอย่างมากเพราะหนีงูเล็กมาเจองูใหญ่กว่า และงูในกระท่อมก็พุ่งเข้ามาฉกข้าพเจ้าจึงได้จับตรงคองูไว้ แต่อัศจรรย์ตรงงูพูดภาษาคนได้ งูตัวใหญ่ได้กล่าวกับข้าพเจ้าว่า “ขอให้พระคุณเจ้าได้โปรดช่วยนำข้าพเจ้าไปปล่อยที่สระน้ำหลังเขาแห่งนี้” ในขณะนั้น งูเล็กที่เลื้อยตามมาก็หายไปหมด จึงได้นำงูใหญ่ไปปล่อยที่สระหลังเขานี้ และงูใหญ่ได้กล่าวกับข้าพเจ้าว่า “หากพระคุณเจ้าสร้างข้าพเจ้าไว้ ณ ม่อนแห่งนี้ พระคุณเจ้าจะสร้างสิ่งไหน ข้าพเจ้าจะช่วยพระคุณเจ้าสร้างให้สำเร็จทุกประการ” และงูตัวใหญ่ก็ได้บอกชื่อให้กับข้าพเจ้าว่าท่านชื่อ “สัตตนาคราชพญามุจลินท์” ลำตัวของท่านเป็นสีทองมีความเปล่งประกายงดงาม ไม่เหมือนงูทั่วไป เมื่อข้าพเจ้าได้ตื่นจากนิมิต ภาพและเสียงยังอยู่ในความทรงจำตลอดมา เวลาผ่านไป ๑ อาทิตย์ ข้าพเจ้าได้มอบหมายให้ลูกศิษย์เขียนภาพสีน้ำมันที่เกิดจากนิมิต ถ่ายทอดคำพูดถึงลักษณะรูปร่างหน้าตาและลำตัว ให้วาดตามคำบอกเล่าของข้าพเจ้า ลูกศิษย์คนนี้ก็วาดจนเหมือนกับภาพในนิมิตทุกประการ
ม่อนกำพร้า ถ่ายจากมุมสูง
ภาพวาด องค์สัตตนาคราชพญามุจลินท์ จากนิมิตของพระครูวิศิษฏ์สรการ
