คติธรรมพลิกชีวิต “คนมีธรรม” ประจำวันจันทร์ ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2564
เราสามารถ “ใช้ชีวิต” แต่ละวันโดยไม่ใช้ “คำพูด” ทำร้ายคนอื่น และไม่ใช้ “ความคิด” ทำร้ายตัวเองได้ นั้นคือสุดยอดของ “ความสุข” แล้ว กาลเวลาล่วงเลยไป ทุกสรรพสิ่งเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน มีแต่ความดีและบุญกุศลเท่านั้นที่จีรังยั่งยืน ถ้ามัวแต่แคร์คำพูดของคนอื่นมากเกินไป ชาตินี้ก็ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี จะนานไม่นานไม่รู้ แต่ถ้าวันนี้ยังอยู่ก็ดูแลกันให้ดีดี อย่าไปว่าคนอื่นโดยไม่มีมูล อย่าไปสอนคนอื่นเมื่อเราเองยังทำไม่ได้ อย่าไปว่าคนอื่นเขาว่าไม่ดี ถามตัวเองดูว่าเราดีหรือยัง
อย่าหลงตัวเอง
อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่รักเรา พ่อแม่ อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่จริงใจต่อเรา อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่ให้โอกาสเรา อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่มีบุญคุณต่อเรา อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่ชื่อว่าเพื่อนแท้ อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่ร่วมทุกข์กันมา อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่สั่งสอนเรา ครู อย่าหลงตัวเองจนลืมคนที่อยู่ใกล้ตัว บริวาร อย่าหลงตัวเองจนลืมวันเก่าๆที่ผ่านสุขทุกข์ มาด้วยกัน อย่าหลงตัวเองว่าทุกวันนี้ มีเพราะตัวเราเอง อย่าหลงตัวเองจนทำร้ายคำว่ามิตรภาพ อย่าหลงตัวเองว่าทุกสิ่งจะยั่งยืนตลอดไป